اشک تمساح گیاه زیبایی است که گل های زنگوله وار و زیبایی می دهد فقط فصل بهار اگر گیاه خیلی بزرگ شد می توانید گلدان را تعویض کنید.

اشک تمساح یا مادر هزاران گیاه زنده زایی است که روی برگ هایش بچه می دهد که اگر روی خاک بریزند براحتی رشد کرده و تکثیر می شود.

این گیاه اسم های مختلفی دارد مثل اشک تمساح، مادر هزاران، بریوفیلوم.

توانایی تولید گل هایی به رنگ زرد، نارنجی، صورتی و… دارد. معمولا گل ها در اواخر زمستان یا اوایل بهار تشکیل می شوند.

نور: گیاهی نور دوست است، کمبود نور می تواند باعث رشد علفی و همچنین ریزش برگ های آن شود، محیط پر نور اما به دور از تابش مستقیم در ظهرهای داغ برایش مناسب است.

می شود به عنوان گیاه آپارتمانی هم نگهداری کرد اما پشت پنجره ی جنوبی یا غربی قرار بدهید.

آبیاری: این گیاه به آبیاری زیاد حساس است، خیس و غرقابی بودن دائمی خاک باعث پوسیدگی ریشه و لهیدگی برگ ها می شود، بین دو آبیاری اجازه بدهید حتما سطح خاک خشک شود، خشکی کشیدن بیش از حد هم باعث ریزش برگ هایش می شود.

دما: گرمای هوا را تحمل می کند، می تواند تا دمای صفر درجه را هم تحمل کند اما بهتر است در برابر سرما از آن محافظت کنید.

نگهداری و پرورش گل اشک تمساح,نگهداری از گل اشک تمساح

گل اشک تمساح می تواند تا دمای صفر درجه را هم تحمل کند

خاک: به خاکی سبک با زهکش بالا احتیاج دارد. می توانید به خاک باغچه مقداری ماسه و خاک برگ اضافه کنید.

تکثیر: گل اشک تمساح به راحتی تکثیر می شود کافی است قلمه ی ساقه یا برگ را در خاک سبک بکارید یا گیاهچه های کوچک روی برگ را در خاک مرطوب قرار بدهید.

البته با ریزش گیاهچه ها بر روی خاک گیاه جدید تشکیل می شود.

هرس: هرس گل اشک تمساح بدین شکل است که طی سال باید برگ های خشک شده و ساقه هایی که به هر دلیل آسیب دیده اند را حذف کرد.

کوتاه کردن و سرزنی بعد اتمام گلدهی در اواخر زمستان یا اوایل بهار صورت پذیرد.

گل های خشکیده و قهوه ای بعد از تمام شدن گل، از گیاه جدا شود. همچنین اوایل بهار می توان ساقه های مسن گیاه را طوری کوتاه کرد که ۳-۲ جفت برگ روی آن باقی بماند تا تولید ساقه های جوان تحریک شود. بعد از هرس آبیاری را کم کنید.

درباره گل اشک تمساح, مکان مناسب برای گل اشک تمساح

با ریزش گیاهچه های اشک تمساح بر روی خاک گیاه جدید تشکیل می شود

نکاتی برای نگهداری از گل اشک تمساح :

اشک تمساح حتما نور و سایه آفتاب، می خواهد پس اگر در خانه حالش بد است و پژمرده شده آن را روزها در محیط باز بگذارید و شب ها آن را داخل بیاورید. تا دمای صفر درجه را تحمل می کند.

از آبیاری هر روزه بی زار است اجازه بدهید وقتی خاک آن رو به خشکی رفت به آن آب بدهید.

آخر زمستان و اوایل بهار گل های زنگوله ای می دهد.

آخر بهار بعد از اتمام گلدهی آن را هرس کنید و شاخه های خشک و زردش را جدا کنید.

وقتی گل ها را داخل فضای بسته خانه می آوریم مطمئنا از گلدهی یا شادابی می افتند بهار که شد دوباره گل ها را بیرون می بریم تا سرحال شوند.